Backward design

การออกแบบการสอน เดี๋ยวนี้ใช้ Backward Design หรือการออกแบบย้อนกลับ หรือการออกแบบถอยหลังกลับ เกิดจากแนวคิดของ Grant Wiggings and Jay Mctighe (1998) เป็นกระบวนการออกแบบการจัดการเรียนรู้ที่เน้นการออกแบบเป็นหน่วยการเรียนรู้ โดยเริ่มการออกแบบการจัดการเรียนรู้จากปลายทางซึ่งเป็นผลผลิตที่ต้องการ ด้วยการกำหนดความรู้ ความสามารถ ที่เป็นเป้าหมายหรือมาตรฐานการเรียนรู้ให้เกิดกับนักเรียน ซึ่งได้มาจากหลักสูตร มีการกำหนดร่องรอย หลักฐานแห่งการเรียนรู้(Performances) ที่ยอมรับได้ว่านักเรียนได้บรรลุตามเป้าหมายหรือมาตรฐานการเรียนรู้ และจากนั้นจึงนำไปสู่การวางแผนการสอน มีการจัดลำดับขั้นกิจกรรมประสบการณ์การเรียนรู้เพื่อเป็นเครื่องมือนำไปสู่การสร้างร่องรอย หลักฐานแห่งการเรียนรู้ของนักเรียน ซึ่ง Grant Wiggings and Jay Mctighe (1998) ได้สรุปเป็นขั้นตอนที่เกี่ยวเนื่องและสัมพันธ์กัน 3 ขั้น คือ ขั้นที่ 1 กำหนดเป้าหมายการเรียนรู้ที่พึงประสงค์(Identify desired results) ด้วยการกำหนดความรู้ ความสามารถที่ต้องการให้เกิดขึ้นกับนักเรียนตามเป้าหมายหรือมาตรฐานการเรียนรู้จากหลักสูตร ขั้นที่ 2 กำหนดหลักฐานของการเรียนรู้ที่ยอมรับได้ผู้เรียนได้บรรลุตามเป้าหมาย ( Determine acceptable Evidence) ขั้นที่ 3 ออกแบบกิจกรรม/วางแผนการจัดประสบการณ์การเรียนรู้(Plan learning experiences and instruction) เพื่อให้นักเรียนหลักฐานตามเป้าหมายหรือมาตรฐานการเรียนรู้ จะเห็นได้ว่า เป็นการกำหนดให้ผู้เรียนได้รู้ว่าเราจะให้เด็กได้อะไรที่ติดตัว ติดใจ ฝังลึกในตน เพื่อนำไปสู่การมีทักษะชีวิต และอยู่ในสังคมอย่างมีความสุข